پوفیلمو آخرین اخبار از فیلم و سریال
وقتی به تماشای یک فیلم مستند می‌نشینیم کادرهای انتخاب شده‌ای را می‌بینیم که توسط کارگردان دستچین شده‌اند. البته درباره مستند می‌توان گفت خروجی این فیلم‌ها مرهون مهارت فیلمبرداران نیز می‌باشد. اگر شما تصمیم بگیرید مستند ببینید این کرنشی برای شناخت است. مستندها با موضوعات مختلف اطلاعات درستی از هرچیزی که بخواهید بدست می‌دهند.
فیلم مستند (2019) Honey Land
«سرزمین عسل»
فیلم مستند گیرا و ناامیدکننده درباره انزوای شکننده یک زنبوردار
زنی که بسته‌ای را بر پشت خود حمل می‌کند، به تنهایی در دشتی متروک در امتداد مسیری که توسط علف‌های خشک بریده شده است، به صخره ای شیب دار می رسد.
او ظاهراً تمام زندگی خود را در پرتگاه جمهوری یوگسلاوی سابق گذرانده است. هانیدزه با مادرش که در بستر بیماری است در خانه‌ای سنگی بدون برق و آب زندگی می کند. مادرش، چشمی نابینا و زخمی دارد، خون‌ریزی شدید در کنار صورتش با کمپرس و حوله بسته شده است. این خانواده از قومیت ترک هستند و به زبان ترکی صحبت می‌کنند.
درباره مستند سرزمین عسل
مستند «سرزمین عسل» درباره زنبوردار روستایی مقدونیه است که معیشتش به دلیل فعالیت‌های همسایگان جدید در خطر افتاده است. این فیلم مستند بسیاری از ویژگی‌های دراماتیک را به خوبی داراست. ساختار روایی آن، تنش‌ها و درگیری‌های خارق‌العاده‌ای را با وضوح و انسجامی به تصویر می‌کشد که ممکن است یک فیلمنامه‌نویس رویای آن را داشته باشد.
قدرت دراماتیک این فیلم مستند به قیمت از دست دادن جنبه گزارشگری هر مستندی است. گویی فیلمسازان، تامارا کوتوسکا و لیوبومیر استفانوف، جذابیت سوژه خود را در ترکیب با عناصر اکشن، چه در فیلمبرداری و چه در تدوین فیلم به شکل‌های آشنای درام در فیلم تبدیل کردند. نتیجه فیلمی است با داستان واقعی خارق العاده که به همان اندازه گیرا و خسته کننده است.
در پست دیگری از پوفیلمو درباره فیلم مستند سرزمین عسل بخوانید.
مستند (2018) Minding the Gap
«توجه به شکاف»
مستندساز بینگ لیو در اولین کار خارق‌العاده خود داستانی از اسکیت‌برد، دوستی، و پدران و پسران را در یک سفر بهم می‌پیوندد. لیو مسیرهای صخره‌ای را در طی چندین سال تا بزرگسالی دو دوست؛ کایر و زک از جامعه اسکیت‌برد با دوربین همیشه آماده‌اش ضبط می‌کند. با انجام این کار، تشابهات عمیق تری پدیدار می شود که در نهایت فیلمساز را به رویارویی دلخراش با گذشته خود می کشاند. Minding the Gap پرتره ای قدرتمندانه از زندگی‌های نوپایی است که در اثر ضربه شکل گرفته اند و برای رهایی می‌جنگند.
فیلم مستند «Minding the Gap» یک عمر در حال ساخت بود، روایتی از زندگی دوستداران اسکیت‌برد در بزرگسالی، که یکی از آنها کارگردان و فیلمبردار فیلم، بینگ لیو است.
تمرکز بازاریابی فیلم بر روی اسکیت بورد است، که بخش کوچکی از اجرا را شامل می‌شود. بیشتر «Minding the Gap» درباره مبارزه برای جسارت زندگی کردن در بزرگسالی و تبدیل شدن به یک انسان شایسته و کارآمد با وجود موانع اقتصادی و تربیت فرهنگی متناقض است که به مردان جوان می‌آموزد که احساسات را در خود نگه دارید، از درد بخندید و از طریق خشم و خشونت ابراز ناامیدی کنید.
فیلم مستند (2018) Free Solo
داستان مستند صعود انفرادی آزاد
واسارهلی و چین موفق می‌شوند لحظات انسانی را با هانولد و صعود مرگبار را هنرمندانه با فیلمبرداری استادانه و سرگیجه آور ثبت کنند. نتیجه، پیروزی روح انسان است که نیویورک تایمز آن را “فرصتی معجزه آسا برای دیگران برای تجربه والای انسانی” می‌نامد.
اگر از ارتفاع می ترسید، «انفرادی آزاد» فیلم مناسب شما نیست. یک پرتره عصبی و سرگیجه‌آور از مردی که با هیچ یک از وسایل ایمنی، بدون طناب، بدون تسمه، فقط یک کیسه گچ و دست‌های خالی، از صخره‌ها بالا می‌رود. فناوری نسبتاً جدید دوربین از جمله هواپیماهای بدون سرنشین، دکل‌های کنترل از راه دور و لنزهای زوم فوق‌العاده، مخاطب را با الکس هانولد در حالی که از دیوار 3000 فوتی بالا می‌رود و هیچ چیزی برای محافظت از سقوطش ندارد را نشان می‌دهد.
این فیلم مستند برای کسانی که عاشق مستندهای ماجراجویی با آدرنالین بالا هستند گزینه مناسبی است. کارگردان‌های مشترک الیزابت چای واسارهلی و جیمی چین با این پروژه جسورانه خوش درخشیدند.
فیلم مستند (2018) Studio 54
استودیو 54 مانند هر بهشتی که در شهر نیویورک بوده است.
مستند مت تیرناوئر موفق می‌شود مجددا همه چیز را درباره استودیو 54 جدید به نظر برساند، زنده. وقایع زمانی‌ای که با تصاویر آرشیوی خاطره انگیز آغشته شده و با مصاحبه های امروزی با برخی از بازیکنان اصلی ترکیب شده است. فیلم مستند “Studio 54” بسیار هوشمندانه یا مبتکرانه نیست. فیلم، از روحیه خفته همنام خود بهره می برد و یک قطعه معروف از فولکلور منهتن را باز پس می گیرد.
در سال 1998 مارک کریستوفر به عنوان کارگردان این فیلم مستند، استودیو 54 را منتشر کرد. یک فیلم تخیلی درباره استودیو 54، دیسکوی بزرگ نیویورک سیتی در اواخر دهه 1970. یک مرد جوان سفیدپوست از نیوجرسی توسط رایان فیلیپ در نقش یک فرشته‌باز نمایانده می‌شود که به عنوان متصدی استودیو، تصویری از شکست را نشان می‌دهد.
فیلم (2019) Sea Horse
«اسب دریایی»
اگر یک واقعیت در مورد اسب های دریایی وجود دارد که تقریباً همه می دانند، این است که نرها بچه های در حال رشد را حمل می‌کنند. طبیعت در مورد تولیدمثل، ترفندهای زیادی در آستین خود دارد. جوامع بشری مدت‌هاست که دیدگاه‌های محدودتر در مورد چگونگی انجام این کار را گرامی داشته‌اند. به طوری که تصور مردی که بچه‌دار می‌شود توسط بسیاری ظالمانه تلقی می‌شود.
فیلم مستند Seahorse سعی دارد از شوک و هیجان فراتر رفته و داستانی کاملا شخصی درباره مسیر یک مرد به پدر شدن را روایت کند. آن مرد، فردی مک کانل است که به دلیل دعوا با دادگاه او بر سر شناسنامه فرزندش، نام‌اش در رسانه‌ها هم آمده بود.
او ترنسجندر است و رحم دارد اما با وجود افسانه‌های ضد و نقیض، او می‌تواند به راحتی باردار شود، اما این تنها نیمی از راه است. در ادامه او را می‌بینیم که با مشکلات رابطه‌ای، نوسانات خلقی که به دلیل ناهنجاری ایجاد شده است، و سیستمی که با افرادی مثل او مشکل دارد، دست و پنجه نرم می‌کند.
فیلم مستند (2016) Kiki
«کی کی»
به راحتی می توان «کیکی» را در سال 2016 «پاریس در حال سوختن» نامید. این دو فیلم در نگاه‌های قوم‌نگارانه‌شان به صحنه‌ی مجلل سالن رقص در شهر نیویورک، و روش‌هایی که بچه‌های دگرباش، به‌ویژه جوانان رنگین‌پوست عجیب می‌پردازد. یوردنو فیلمساز سوئدی است که «کیکی» را کارگردانی کرد و توئیگی یکی از سوژه‌های فیلم، دروازه‌بان فعالی در صحنه توپ است که از یوردنو حمایت می‌کرد و در نویسندگی هم نقش داشت.
چند نکته که این فیلم مستند را از فیلم‌های دیگر متمایز می‌کند، تاکید کمتر بر توضیح زبان و ساختار اجتماعی است و تمرکز بیشتر بر فعالیت و اهمیت خودسازماندهی برای این بچه‌ها. در شهری که تحت تاثیر نابرابری درآمد و کاهش خدمات برای جوانان رنگین پوست LGBT قرار دارد. بین این دو فیلم 26 سال فاصله وجود دارد و این تکان دهنده است که این بچه ها با بسیاری از مشکلات مشابه روبرو هستند؛ بی خانمانی، خشونت، خودکشی، همجنس گرا هراسی.
فیلم مستند (2019) For Sama
«برای سماء»
سینمای غیرداستانی، بدون محدودیت در مفاهیم، تصویر کامل‌تری را در توصیف ویرانی‌های ناشی از درگیری‌های سوریه نسبت به بخش‌هایی از رسانه‌های پخش و چاپ انجام داده است. داستان عشق سوریه اثر شان مک آلیستر داستان فراز و نشیب زوجی است که مجبور به تبعید اروپا شدند. شهر ارواح اثر متیو هینمن به وضوح، عذاب های شهروندان روزنامه نگاری را که تلاش می کردند این داستان را در سطح بین المللی منتشر کنند، بیان کرد.
فیلم مستند استثنایی For Sama که به عنوان نامه یک مادر به دختر خردسالش قاب گرفته شده با فیلمی از یک حمله هوایی شروع می شود.
وعد الکاتب در سال 2012 دوربین‌اش را در دست گرفت تا اعتراضات دانشجویان خود را علیه رئیس جمهور اسد ثبت کند. زمانی که حلب تحت محاصره قرار گرفت، او به فیلمبرداری ادامه داد، و از قتل عام دور شد تا عشق فزاینده‌اش به دکتر حمزه و تولد اولین فرزندشان، سما را ثبت کند.
