جوکر، قهرمانی ضد قهرمان

وقتی توضیح ضد قهرمان را درمورد جوکر در نظر می گیریم، باید درک کنیم که او کاراکتری همیشه پویا و در حال تحول است. ضدقهرمان در فرهنگ‌ها متفاوت است و به تدریج تکامل می‌یابد.

ضد قهرمان در فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی جدید و داستان‌ها و رمان‌ها قابل شناسایی است. همواره ازجمله موفق‌ترین فیلم‌ها در طول تاریخ سینما بوده‌است.

در این نوشته سایت پوفیلمو به شخصیت جوکر می‌پردازیم.

ضد قهرمان یا جوکر کیست ؟

شخصیت‌هایی که همه آن‌ها خوب یا همه بد تلقی نمی‌شوند. کهن الگوها و معانی نمادین در شناخت ضد قهرمان‌ها تاثیر بسزایی دارد.  این نوشته توضیحی اندک است که به نقش ضد قهرمان جوکر اشاره دارد. به گونه‌ای ضد قهرمان به عنوان تابعی از فرهنگ مربوطه شناسایی و مورد بحث قرار می‌گیرد.

گاهی جایگاه او در جامعه توسط موضوعاتی مانند: انگیزه، اختیار، کنترل، هویت، عدالت، اراده تحت شعاع قرارمی‌گیرد.

او به خاطر ظاهر دلقک و طنز بیمارش بین همگان مشهور شده‌است.

تاریخچه جوکر

جوکر که در ابتدا به عنوان یک کلاهبردار کوچک معرفی شد، در اثر تصادف با مواد شیمیایی سمی ظاهرش تغییر کرد و دیوانه شد. او با پوست سفید گچی، لب‌های قرمز یاقوتی به طور دائمی در پوزخند اهریمنی و موهای سبز روشن به تصویر کشیده شده بود. او در سال 1940 توسط تصویرگر باب کین و نویسنده بیل فینگر ایجاد شد. جری رابینسون، همکار آن‌ها نیز مدعی الهام از این شخصیت بود. داستان‌های اولیه‌، او را (پس از حادثه) به عنوان یک روان پریشی قاتل نشان می‌داد، اما در اواسط دهه 1950 او تبدیل به دزدی شد که جنایاتش نیز دیوانه‌وار بود. در دهه 1960 این شخصیت در یک مجموعه تلویزیونی وحشی با بتمن مستقیما به اردوگاه رفت.

تفاوت جوکر با شرور

در دهه 1970، نویسنده دنی اونیل و هنرمند نیل آدامز تصویر جوکر را زنده کردند و او را بار دیگر به یک قاتل شریر تبدیل کردند. داستان آلن مور و برایان بولند در سال 1988 درمورد این شخصیت در The kiling joker تجدید نظر کردند که منشأ او را پیچیده کرد و در نهایت نشان داد که او ممکن است  در حالی که از گذشته خود مطمئن نیست درمورد آن دروغ نیز بگوید. داستان‌های این دوران بر جنون این ضد قهرمان متمرکز بود و رابطه او با بتمن را بررسی می‌کرد و نشان می‌داد که این دو به یک اندازه دیوانه هستند اما انرژی خود را در جهت مخالف هم هدایت می‌کنند.

جوکر در بسیاری از تجسمات رسانه ای بتمن ظاهر شده است. سزار رومرو در مجموعه تلویزیونی دهه 1960، جک نیکلسون در فیلم بتمن (1989)، هیث لجر در شوالیه تاریکی (2008) و خواکین فینیکس در جوکر (2019) از جمله بازیگران برجسته‌ای بودند که این کاراکتر را به تصویر کشیدند. البته لجر و فینیکس برای بازی در این شخصیت برنده جایزه اسکار شدند.

ضدقهرمان

ضد قهرمان به معنای قهرمانی است که هنجارهای قهرمان بودن را رعایت نمی کند. کسی که بدون فکر به کشتن افراد می‌پردازد‌ و همیشه خلاف روال عادی مردم شهر است. کسی که به جای جنگیدن با یک پسر/دختر بد، نجات کسی را در اولویت قرار می دهد و همواره در رنج روحی به سر می‌برد، این کاراکتر ضد قهرمان است.

در حالی که شرور کسی است که برای انتقام، یا تفریح، با بی‌عدالتی و خودرایی منفعت طلبانه مردم را می‌کشد یا چیزهایی را می‌رباید و نابود می‌کند. اما این ضدقهرمان هیچ انگیزه پنهانی ندارد، او به پول یا موقعیت و احترام اهمیتی نمی‌دهد فقط دوست دارد با بتمن بازی کند؛ او را تحت فشار قرار می‌دهد تا روزی شکست بخورد. اما من فکر می‌کنم در واقع او می‌داند که بتمن تغییر نمی‌کند و این خوب است زیرا اگر بتمن نباشد جوکر نیز وجود ندارد و بالعکس. البته این باور او است. بنابراین این شخصیت یک فرد دیوانه (یا کاملاً متوهم) است که می‌خواهد بتمن را زمین بزند.